TIMUN MAS
Dek jaman biyen ing salah sawijining desa, ana mbok randa sing urip dewe ora ana anak utawa sedululur. Amarga urip dewe mbok randa mau kepengin duwe anak. Saben dina mbok randa
ndonga awan bengi ing ngarsane Gusti Allah supaya diwenehi anak. Deweke
yakin menawa penjaluke bakal di kabulake dening Gusti Allah.
Tanpa sangertine mbok randa, anggone donga awan bengi ing omahe kuwi
mau keprungu Buto ijo sing kebeneran liwat sacedhake kono. Buto ijo
banjur nyeluk mbok randa supaya metu saka omahe. mbok randa kaget ngerteni ana Buto ijoing ngarep omahe.
Sawise ora miris maneh ngerteni Buto ijo sing gedhe tur medeni kuwi, si Buto ijongomong menawa bisa nulungi menehi anak. Mbok randa bungah atine krungu kandane Buto ijo kuwi mau lan nyaguhi kabeh penjaluke Buto ijomenawa diwenehi anak tenan.
Penjaluke Buto ijo yaiku menawa anake mbok randa wis gedhe dijaluk arep dipangan. Sabanjure Buto ijo iku menehi wii timun sing kudu di tandur mbok randa. Sawise Buto ijo kuwi mau lunga, mbok Randa
nandur wiji timun iku ana kebone. Wiji kuwi dirumat lan diopeni kanthi
gemathi, disiram, diresiki sukete lan dirabuk supaya cepet tukul.timun
mas
Sawise tukul lan dadi wit timun kang subur, wit timun iku mau wis
pada uwoh. Ing antarane akehe woh timun, ana salah sijine timun kang
nganeh-anehi. Rupane kuning emas lan gedhene sak guling. Timun iku
banjur pecah lan ing njero timun mau ana bayi manungsane.
Mbok randa bungah atine amarga penjaluke kepengin duwe anak wis kaleksanan. Mbok randa
ngucapake syukur marang Gusti Allah amarga dongane wis diijabah. Bayi
iku mau wadon, pakulitane resik alus kaya kulit timun amarga laer saka
timun sing kuning kaya emas, bayi wadon kuwi mau dijenengake Timun mas.
Sawise Timun mas ngancik dewasa, mbok randa kelingan janjine karo Buta menawa arep menehake Timun mas. Mbok randa dadi susah atine, rina wengi mbok randa donga supaya entuk pitulungan saka Gusti Allah. Salah sawijining wengi, mbok randa ngimpi ketemu pertapa ing gunung gandul. Pertapa kuwi mau sing bisa nulungi supaya Timun mas ora dijupuk sang Buto.
Esuke mbok randa lungo menyang gunung gandul kaya impene. Sawise ketemu karo pertapa kaya ing impene, mbok randa
disangoni buntelan kanggo Timun mas. Pertapa kuwi mau menehi pitutur
piye carane supaya Timun mas bisa oncat saka bebaya ngadepi sang Buto.
Sawise ngucapake maturnuwun mbok randa pamitan mulih.
Tekan omah mbok randa menehi buntelan kang cacahe papat, lan dituturi piye carane nggunake. Mbok randa ngonggkon Timun mas lungo saka omah lan mlayu sak cepet-cepete. Sawise iku Buto ijo kang arep jupuk Timun mas teka ing omahe mbok randa banjur nesu ngerteni Timun mas wis ora ana. Buto ijo nesu lan ngamuk, kebonne mbok randa dirusak banjur bengok-bengok ngoyak Timun mas.
Amarga Buto ijo jangkahe amba sedela wae Timun mas wis meh kasil
koyak. Timun mas bajur nguncalake buntelan sing isine wiji timun.
Dumadakan dadi kebon timun kang akeh woh timune, Buto ijo mandeg lan
mangan timun sing katon seger-seger kuwi mau. Sawise timune entek sang
Buto ijo kelingan menawa ngoyak Timun mas. Buto ijo banjur ngoyak Timun
mas maneh sing wis mlayu tekan adoh.
Lagi sedela wae sang Buto ijo wis meh kasil ngoyak Timun mas.
Buntelan sing isi dom terus diuncalake Timun mas. Dumadakan dadi alas
pring sing ngalangi playune Buto. Tapi sedela wae Buto ijo kasil bisa
metu saka alas pring kuwi mau.
Timun mas banjur nguncalke buntelan kang isine uyah, lan malih dadi
segara kang amba lan jero. Buto ijo nglangi ing segara kuwi mau tetep
ngoyak Timun mas lan kasil mentas saka segara. Timun mas arep kasil
koyak meneh, banjur nguncalake buntelan kang pungkasan.
Buntelan kang isine trasi malih dadi segara lendhut kang jero. Buto
ijokecemplung lan kangelan mentas saka lendhut kuwi mau. Pungkasane Buto
ijo kang ngoyak Timun mas iku mati kleleb ing njero segara lendhut. Timun mas akhire selamet lan urip tentrem karo mbok randa.
